Απόπειρα Ζαχαροπλαστικής

Τα χέρια μου μυρίζουν μπισκότο, βούτυρο και πικραμύγδαλο.

Μυρίζουν λεμόνι και βανίλια.

Ξεγέλασα την συνταγή σήμερα. Έβαλα και λίγο κονιάκ στο μείγμα.

Όλα μαζί, από το μπολ στην φόρμα.

Από την φόρμα στο πιάτο.

Από το πιάτο στα σκουπίδια…

Ήταν τόσο όμορφο το χάος που δημιουργήσαμε.

Νερό, ζάχαρη, γάλα.

Μπισκότο, βούτυρο, βανίλια.

Μην βάλεις τ’ άλλα.

Δοκιμασμένη η αποτυχία.

Ίσως τελικά δεν έπρεπε να ξεγελάσω κανέναν.

Βλέπεις, στην ζαχαροπλαστική λάθη δεν συγχωρούνται.

Θα μου πεις, και που συγχωρούνται έτσι απλά, αγαπητή μου, τα λάθη;

(Πάλι) δίκιο έχεις.

Πόσο οικείο και παρήγορο, όμως, να φροντίζεις κάποιον άλλο;

Και ας το κάνεις και λάθος. Και ας πάει όλη η Κυριακή σας στράφι.

Αντικειμενικά, το γλυκό δεν πέτυχε.

Υποκειμενικά, θα το ξανάκανα από την αρχή.

Καταληκτικά… έχει αλήθεια τόση σημασία;

Σήκω, πάμε. Τα ζαχαροπλαστεία δεν θα λείπουν ποτέ.

Φωτογραφία @elgraeco