Η κίνησις

Άνθρωποι, φεύγουν και έρχονται, έρχονται και φεύγουν• διανύοντας μικρές ή και μεγάλες αποστάσεις και έχοντας λιγοστές ή και καθόλου αποσκευές. Θα τους δεις στο μετρό, τα λεωφορεία, τα τρένα, τα καράβια. Θα τους δεις απομονωμένους, σκυθρωπούς, αμίλητους με μάτια βαριά και κουρασμένα. Θα τους βρεις χαμένους στην οθόνη του κινητού τους, στη θέα του κοντινού τους παραθύρου, στο στίχο του αγαπημένου τους τραγουδιού που παίζει σε επανάληψη, σε μια πρόταση ενός βιβλίου που διαβάζουν. Ψέματα. Δε θα του βρεις…. Ίσως μάλιστα ούτε καν θα τους παρατηρήσεις. Ίσως πάλι να είσαι εσύ αυτός. Αυτός που ταξιδεύει μόνος και χαμένος στο κόσμο του μυαλού του, αυτός που καθημερινά κουβαλάει τις αποσκευές της ζωής του σε κάθε μακρινό ή κοντινό ταξίδι, αυτός που είναι γεμάτος φωτεινά χαμόγελα, τρυφερές αγκαλιές, όμορφες περιπέτειες• αυτός που ποτέ δε παρατήρησε κανείς. Αναρωτιέσαι μήπως δεν είσαι μόνο εσύ• μήπως είμαστε όλοι εμείς…. άνθρωποι που φεύγουν και έρχονται, έρχονται και φεύγουν.