Αντικαταπληκτικά

Δέν τραγουδῶ, παρά γιατί μ' ἀγάπησες στά περασμένα χρόνια. Καί σέ ἥλιο, σέ καλοκαιριοῦ προμάντεμα καί σέ βροχή, σέ χιόνια, δέν τραγουδῶ...

παίρνεις αυτά τα δάχτυλα τα κάνεις απαλά ένα βελούδινο άγγιγμα στα λαγόνια σου παίρνεις αυτά τα χέρια τα κάνεις να λυγίσουν ένα ζεστό...

Χάθηκες ποῦ στριφογυρνᾶς. Πέρνα καμιὰ φορὰ ἀπὸ τὸν ὕπνο μου συνήθως εἶμαι ἐκεῖ ἐκτὸς ἂν κλαίει τὸ φεγγάρι ὁπότε βγαίνω στὸ μπαλκόνι τὸ...

Άπλωσα τα ρούχα μου Τα κρέμασα με γυάλινα μανταλάκια για να μην σπάσουν Άπλωσα δίπλα τους όλα μου τα πρόσωπα Κυρίως τα χαμογελαστά γιατί...

Από την ασφάλεια τρύπιων αγκαλιών. Από χειραψίες που σε στοιχειώνουν. Από την ανάμνηση μιας κάλπικης ευτυχίας. Να φεύγεις ! Αθόρυβα,...

Από χτες είχα στον νου μου πως σήμερα η μέρα θα ναι αφιερωμένη στην ποίηση. Στην «άχρηστη τέχνη» που αποτέλεσε ασφαλές λιμάνι για κάθε...

Και το πρωί που ο ήλιος θα ‘χει ανατείλει κι εγώ θα περπατώ στους γκρίζους δρόμους με το καφέ στο χέρι, θέλω όταν σε δω να σου...

*Γεμίζω - αδειάζω τασάκια προσπαθώντας να βάλω τις σκέψεις μου σε τάξη. Σιδηρόπουλος παίζει αχνά στο κασετόφωνο από την άλλη άκρη του...