Πόιζον
Καθισμένη σε μία ξύλινη καρέκλα Σε έβλεπα απέναντι μου Ένιωθα λες και απολογούμαι Λες και είχα κάνει κάτι κακό Κι άρχισες να με βρίζεις...
οι πιο βαθιές από τις σκέψεις σου
Καθισμένη σε μία ξύλινη καρέκλα Σε έβλεπα απέναντι μου Ένιωθα λες και απολογούμαι Λες και είχα κάνει κάτι κακό Κι άρχισες να με βρίζεις...
Ιντερνετικό δράμα, Eurovision (Bilal was robbed), εκλογές (αν δεν είσαι υποψήφιος, έχεις αλήθεια λόγο ύπαρξης;), casual ομοφοβία (ξέρετε...
Έχει πάρει να ανοίγει ο καιρός. Έχει μέρες που συζητάμε για τις φετινές αυλές (κι ας σκέφτομαι συχνά περασμένες ταράτσες και μπαλκόνια)....
Περίεργο πράγμα ο χρόνος άλλοτε σου δίνει την αίσθηση ότι δεν είναι αρκετός και άλλοτε απλά δε φαίνεται να κυλάει. Ποτέ δεν είσαι...
Το σωστό πρωινό Κυριακής ξεκινά από το Σάββατο το μεσημέρι. Τουλάχιστον αυτό είπα στον εαυτό μου όταν διάλεγα πορτοκάλια για την...
Πώς να ταιριάξουμε; Εκείνος λάτρευε τα ηλιοβασιλέματα και εγώ την αυγή. Σιχαινόταν το κρασί και τα χείλη μου είχαν πάντα γεύση οίνου....
Κυριακή μεσημέρι, άλλη μια εβδομάδα πέρασε και άφησε το ίχνος της πάνω σου. Τίποτα το ιδιαίτερο, τίποτα το διαφορετικό, νιώθεις ακριβώς ο...
Η άνοιξη δεν έρχεται για όλους τον Μάρτιο. Μπορεί να έρθει αργότερα, μπορεί να μην έρθει και καθόλου. Τι είναι καλύτερο; Δεν ξέρω να σου...
Σκοντάφτω στο χαλάκι της εξώπορτας που γράφει «Good morning». Δευτέρα. Δεν μου φταίει η μέρα. Οι καρχαρίες φαντάζομαι δεν παραπονιούνται...
Δεν ήταν καλά σήμερα, είχε ξυπνήσει με αυτό το σφίξιμο στο στομάχι που δε μπορούσε να εξηγήσει• τα χέρια της ήταν σα να μην έβρισκαν...
Ξυπνάει απότομα στις 8.21 π.μ., λες και θα ξεκινήσει την επανάσταση του 1821. Φυσικά και βρέχει! Το σύμπαν παράγει καταιγίδα για να...
Ένα περίεργο βλέμμα, μια άρνηση που δεν εισακούστηκε, μια διείσδυση, ένα χτύπημα, μια κραυγή, ένας μικρός θάνατος, για μένα, για σένα,...
Τα χέρια μου μυρίζουν μπισκότο, βούτυρο και πικραμύγδαλο. Μυρίζουν λεμόνι και βανίλια. Ξεγέλασα την συνταγή σήμερα. Έβαλα και λίγο κονιάκ...
Το μοτίβο ίδιο και απαράλλακτο. Σαστισμένος και φορώντας ένα πουκάμισο με φοίνικες αψηφώ τον χειμώνα. Δεν ξέρω εάν η γκρίνια είναι κακό ή...
Φοράει μαύρα δαντελωτά εσώρουχα Κυλιέται σα σκέψη σε βρώμικα σεντόνια Ανάβει το φως Ανάβει ένα τσιγάρο Μύρισε το φτηνό αλκοόλ Μια αντρική...
Και το πρωί που ο ήλιος θα ‘χει ανατείλει κι εγώ θα περπατώ στους γκρίζους δρόμους με το καφέ στο χέρι, θέλω όταν σε δω να σου...
Άνθρωποι, φεύγουν και έρχονται, έρχονται και φεύγουν• διανύοντας μικρές ή και μεγάλες αποστάσεις και έχοντας λιγοστές ή και καθόλου...
Σήμερα ξύπνησα ευτυχισμένη. Σήμερα σκέφτηκα γιατί τα αγάπησα όλα- τα ταξίδια, τον κόσμο, τη ζωγραφική, το χορό, τη μουσική. Σκέφτηκα ότι...
*Γεμίζω - αδειάζω τασάκια προσπαθώντας να βάλω τις σκέψεις μου σε τάξη. Σιδηρόπουλος παίζει αχνά στο κασετόφωνο από την άλλη άκρη του...